Historia Mostostal Warszawa

1955 – Pałac Kultury i Nauki.

Do lat 90-tych – najwyższy budynek w Polsce (pod względem wysokości całkowitej) znajdujący się w Śródmieściu Warszawy na placu Defilad 1. Pałac stanowił „dar narodu radzieckiego dla narodu polskiego”. Budynek wybudowany według projektu radzieckiego architekta Lwa Rudniewa jest inspirowany moskiewskimi drapaczami chmur, które z kolei inspirowane są amerykańskimi wieżowcami art déco.

Okres Realizacji: 1952 – 1955 r.

1965 – Teatr Wielki.

W miejscu, gdzie dziś stoi Teatr Wielki, kiedyś stał kompleks handlowo-usługowy i hotel dla kupców – Marywil. W latach 30. XIX wieku Marywil został zburzony i na jego miejscu został wybudowany w latach 1825–1833 Teatr według projektu Antonio Corazziego. We wrześniu 1939 roku budynek został zbombardowany i w dużej mierze spłonął. 

Po II wojnie światowej Teatr został odbudowany w stylu historyzującego socrealizmu i znacznie powiększony (projekt Bohdana Pniewskiego pod kierunkiem Arnolda Szyfmana) przy udziale środków pieniężnych Społecznego Funduszu Odbudowy Stolicy . W ten sposób powstał rozbudowany i najlepiej zaopatrzony technicznie – jak na tamte czasy – teatr operowy na świecie. 19 listopada 1965 roku nastąpiło uroczyste otwarcie odbudowanego gmachu Teatru Wielkiego. Na początku lat 2000 Mostostal Warszawa montował również kwadrygę Apollina, rzeźbę zdobiącą front Teatru.

Okres realizacji: 1963 – 1965 r.

1974 – Zamek Królewski.

We wrześniu 1939 r. Zamek Królewski spłonął po niemieckich bombardowaniach, a 4 października 1939 r. w Berlinie Adolf Hitler wydał rozkaz wysadzenia Zamku Królewskiego w powietrze, jednak ostateczne zniszczenie obiektu nastąpiło w czasie Powstania Warszawskiego, pomiędzy 8 a 13 września 1944 roku. Po zniszczeniach z 1944 zachowały się tylko przyziemia (piwnice), dolna partia Wieży Grodzkiej, elementy Biblioteki Królewskiej i Arkady Kubickiego. Decyzja o odbudowie Zamku zapadła w Sejmie 20 stycznia 1971, następnie powołano Obywatelski Komitet Odbudowy Zamku Królewskiego w Warszawie. Do lipca 1974 roku odbudowano Zamek w stanie surowym (zakładająca przywrócenie wyglądu do stanu sprzed 1939 roku i odtworzenie elementów zlikwidowanych podczas wcześniejszych przebudów).

Okres realizacji: 1971 – 1974 r.

1977 – Centrum Zdrowia Dziecka.

Instytut – "Pomnik Centrum Zdrowia Dziecka" – Instytut naukowy i jednostka badawczo-rozwojowa Ministerstwa Zdrowia, prowadzący również działalność szpitalną, będący jednocześnie pomnikiem poświęconym dzieciom – ofiarom II wojny światowej.

Uważany za najnowocześniejszy szpital dziecięcy w Polsce. Prowadzi działalność leczniczą, rehabilitacyjną, naukową i szkoleniową. W jego skład wchodzi 17 klinik, 29 samodzielnych poradni, apteka szpitalna oraz zespół specjalistycznych przychodni.

Okres realizacji: 1973-1977 

Metro w Warszawie

15 kwietnia 1983 r. wbito w ziemię pierwszy pal stalowy na budowie tunelu na Ursynowie. Tę datę uważa się za moment rozpoczęcia budowy metra. Pierwsze stacje oddano do użytku w 1995 roku. Po 25 latach budowy, 25 października 2008, zakończono budowę pierwszej linii warszawskiego metra, oddając w tym dniu do użytku trzy ostatnie stacje (Stare Bielany, Wawrzyszew i Młociny). Zatem w ciągu 25 lat zbudowano 21 stacji oraz stację techniczno-postojową STP Kabaty). Mostostal Warszawa zrealizował kompletny wystrój i wyposażenie wnętrz na stacjach A1 (Kabaty) do A 12 (Centrum), stację A 18 (Wawrzyszew) oraz stacje A 19 (Stare Bielany) i A 20 (Wawrzyszew) wraz z łączącymi je tunelami.

2000 – Most Świętokrzyski.

Pierwszy most podwieszony w Polsce. Otwarty 6 października 2000 roku, łączący Powiśle z Pragą-Północ w okolicach Portu Praskiego. Most razem z wiaduktem ma długość 479 metrów, po dwa pasy ruchu w każdą stronę i dwa pasy dla pieszych i rowerzystów. Konstrukcja wantowa wsparta jest na 90-metrowym pylonie, na którym zaczepiono 48 lin podtrzymujących jego płytę. Pylon stoi na prawym brzegu Wisły, zaś po lewej stronie most wsparty jest na dwóch podporach osadzonych w dnie. Wewnątrz północnej „nogi” pylonu znajduje się winda konserwacyjna. Optycznie most wydaje się lekki (brak klasycznych filarów), składa się jednak– wraz z wiaduktami dojazdowymi – z siedmiu przęseł.

Okres realizacji: 1998 – 2000 r.